Yüzyıllardır İzmir ve çevresinde tüketilen boyoz aslında bir Musevi yiyeceğidir. Zaten artık kullanılmasa da geçmişte “Yahudi Böreği” olarak da geçtiğini biliyoruz. İzmirlilerin sabah evden çıktıklarında koşa koşa bindikleri vapur ya da otobüslerden iner inmez karşılaştıkları bir Ege klasiğidir boyoz. Özellikle iş dünyasının yoğun olduğu Konak, Çankaya, Basmane, Alsancak civarındaki tüm iskele ve duraklar boyoz satıcıları ile doludur, tartışmasız işbirlikçisi yumurta ile birlikte. Çünkü boyoz yumurta olmadan yenmez çoğunlukla. Sabahları ya da akşama doğru sıcak sıcak ve yanında, üzerine tuz ve karabiber serpilmiş haşlanmış yumurta ve taze demli çay ile yenilen boyoz, neredeyse İzmir sabah kahvaltılarının vazgeçilmez ürünlerinden biridir.
Göndoğdu'da, Safinaz vardır. Bilmeyenler için Sevinç’ten Camiye doğru yürürken solda kalır. Sabah erken gitmenizi tavsiye ediyorum. Tadına doyum olmuyor açıkçası…
İzmirliler simite, gevrek diyorlar. İzmir Pide, Gevrek ve Benzerleri Esnaf Odası Başkanı Mehmet Şükrü Erişen diyorki; İzmir gevreğinin yapılma teknikleri ve tadı farklıdır. Gevrek, mayalı hamurun kızgın pekmez dolu havuzlarda bir süre pişirildikten sonra üzeri susamlanıp, tekrar fırına verilmesiyle meydana gelir. İki kez pişirme uygulandığı için gevreğin çıtır çıtır olması sağlanır. Gevrekle simidi yuvarlama işlemi bile farklıdır. Simit bükülerek, gevrek ise avuç içerisinde düz yuvarlanır. Tüm bunlarla birlikte gevreğin işçiliği, simite oranla üç kat daha fazladır,” diyor.
İzmir'e özgü kumru denen bir hamur işi ve bununla hazırlanan sandviçlere verilen addır. Ekmeği özel, öyle her ekmekten olmuyor. Nohut mayalı ekmekten yapılıyor, üstü susamlı. Ekmeğin şekli kumruya benzediği için bu adı almış. Kumru emekleri ızgarada ısıtıldığı için elinizi yakacak kadar sıcak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder